BORELIOZA – OBJAWY I JAK DUŻE JEST RYZYKO ZAKAŻENIA?

Zmiany klimatyczne powodujące krótkie i ciepłe zimy oraz wzrost popularności wypoczynku na łonie natury, powodują coraz większą liczbę zachorowań na choroby przenoszone przez kleszcze. Jedną z nich jest borelioza, która pomimo coraz większej świadomości społecznej, pozostaje chorobą groźną i budzącą kontrowersje. Podstawowym warunkiem uleczalności schorzenia wywołanego przez krętki Borrelia jest jak najszybsze, prawidłowe zdiagnozowanie zakażenia – najlepiej w tzw. fazie wczesnej, czyli do ok. 40 dni od momentu ukąszenia przez kleszcza [1]. Niestety problemy, jakie towarzyszą rozpoznaniu tej choroby, powodują, że często jest błędnie diagnozowana.

Borelioza (choroba z Lyme, krętkowica kleszczowa) to wieloukładowa choroba wywoływana poprzez krętki Borrelia burgdorferi, które dostają się do organizmu na skutek ukąszenia przez zainfekowanego kleszcza lub poprzez wtarcie jego części ciała / kału w zranione miejsce na skórze. Choroba atakuje stawy, serce oraz układ nerwowy.

Kleszcze zakażają się m.in. krętkami B. Burgdorferi oraz wirusem kleszczowego zapalenia mózgu (KZM), żerując na zakażonym zwierzęciu i pozostają zakażone do końca swojego życia [2]. W ciele człowieka bakterie krętek pojawiają się poprzez ukąszenie zakażonego kleszcza. Dzięki sprężystej budowie mają możliwość szybkiego przemieszczania się do dalszych narządów. Po opuszczeniu krwi lokują się między włóknami kolagenowymi ścięgien lub w ośrodkowym układzie nerwowym [2].

Na rynku nie ma szczepień, które chroniłyby przed boreliozą. Zaleca się, by podczas przebywania na terenach łąkowo-leśnych, osłaniać ciało poprzez długie rękawy i spodnie. Warto nosić skarpety naciągnięte na nogawki lub buty, które mają wyższą cholewkę oraz kapelusz/czapkę z daszkiem. Dodatkowo poleca się stosowanie środków odstraszających kleszcze. Niezwykle ważna jest kontrola całej skóry po powrocie z terenów leśnych.